- Bosh sahifa
- Yangiliklar
- MUHTASHAM ONA TILIM!
MUHTASHAM ONA TILIM!
Men bu til haqida til uchida gapirolmayman!
Gar o‘shandoq gapirsam onam xafa bo‘ladiganday. Chunki men aynan mana
shu tilda orombaxsh allalar tinglab ulg‘aydim! Bu moʻtabar qo‘shiq so‘zlari
mayin ohang og‘ushida har zarra qonimga dovur singib, so‘rilib ketgan. Ajab
emaski, onajonimning yuragi ostida mitti vujud bo‘la turib ham tashqi muhitdan
taralayotgan turkiy tovushlarni tanib va tanlab yotgan bo‘lsam?!
Bu
so‘zlarim kimlar uchundir erish tuyulishi ham mumkin. Chunki tegra-atrofimizda
faqat pasport maʼlumotlaridagina “o‘zbek” deya qayd etilgan, ammo begona
tillarda biyron so‘zlab, o‘z ona tilini unutayozganlar ham oz emas ekan.
Baʼzida ko‘cha-ko‘ydagi quloqqa chalingan suhbatlarni eshita turib,
“xayriyatki, mustaqillikka erishibmiz, mabodo yana biron yil kechikkanimizda
bormi?..” deya o‘zim bilan o‘zim bahsga kirishib ketaman.
Negaligini
bilmadim-u, lekin men yurt haqida, millat haqida va albatta til haqida
gapirganimda ehtirosga berilaman. Bu mavzularni ehtirossiz gapirib bo‘lmasa ham
kerak aslida. Misol tariqasida “Milliy tiklanish” gazetasining joriy yil 22-sentabrdagi
33-sonida pedagogika fanlari doktori, professor Qozoqboy Yo‘ldoshevning “Til –
milliy ruh uchun asosiy qo‘rg‘on” nomli maqolasini aynan mana shunday
kuyunchaklik bilan yozilgan, deyish mumkin. Unda keltirilgan bir og‘iz parcha
so‘z mening yuragimni “parchaladi” desam ishonavering! “Kompyuter valiylari
tomonidan shu asrning oxiriga borib yo‘qolib ketishi bashorat qilingan o‘ttizta
milliy til orasida bizning necha ming yillik tarixga ega ona tilimiz ham
ko‘rsatilgani ushbu maqolada nolish ohangining biroz kuchayishiga sabab
bo‘ldi”, deydi muallif. Men uchun ushbu so‘zlarning kim tomonidan eʼtirof
qilinayotgani muhim emas, balki bu bashoratda ham jon bordir, ammo har ne
holatning yuz berishida hammamizning ishtirokimiz mavjudligini unutmasligimiz
kerak.
Baʼzi
birovlarga “o‘z ona tilimizga hurmatda bo‘laylik, imkoni boricha sof o‘zbekcha
suhbatlashaylik” degan so‘zni aytsang, “nima bo‘pti, qorishtirib gapirsak ham
bir-birimizni tushunsak bo‘ldida, tilchi bo‘lmasak, shoir bo‘lmasak...” degan
iddaosiga duch kelamiz. Nega axir, millat va til taqdiriga befarq bo‘lmaslik
uchun aynan shoir yoki tilshunos bo‘lish shartmikan?! Bunday javobni berib
turganlarni kim deb atashga ham hayron qolasan, kishi. Ularga nisbatan yana
muhtaram olimimizning achchiq so‘zlarini yo‘llashdan boshqa chora qolmaydi: “O‘z uyingda, o‘z yurtingda, o‘z millating
tilini oldinga surishni istamayapsan ekan, demak sen kimnikidirsan. O‘zbekniki
emassan!..”
Dadil ilk qadamning davomi
Bundan roppa-rosa 32 yil muqaddam, yaʼni 1989-yil 21-oktabrda
O‘zbekiston Respublikasining “Davlat tili haqida”gi Qonuni qabul qilingan edi.
Bu Qonunni hech shubhasiz, xalqimizning mustaqillik uchun qo‘yilgan dastlabki
va dadil qadami deyish mumkin. Yaratgan Egamdan so‘raganimiz bor ekan,
Mustaqillikka ham erishdik! Ammo o‘tgan yillar mobaynida goh iqtisodiy, goh
ijtimoiy masalalarning ko‘ndalang kelishi Ona tiliga bo‘lgan ehtiromning biroz
chetga surilishiga sabab bo‘ldi, deyish mumkin. Shunday bo‘lsada yangi alifboni
joriy etish, uni takomillashtirish masalalari kun tartibiga bot-bot chiqib
turgani ham bor gap.
Ammo
alohida qayd etish kerak, o‘zbek tiliga davlat tili maqomi berilganiga 30 yil
to‘lishi munosabati bilan O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining 2019-yil 21-oktabrdagi
“O‘zbek tilining davlat tili sifatidagi nufuzi va mavqeyini tubdan oshirish
chora-tadbirlari to‘g‘risida”gi hamda “Mamlakatimizda o‘zbek tilini yanada
rivojlantirish va til siyosatini takomillashtirish chora-tadbirlari
to‘g‘risida” 2020-yil 20-oktabrdagi Farmonlari mazkur masaladagi barcha
ishlarimizga ko‘lamdorlik baxsh etdi. Mazkur muhim hujjatlar asnosida
mamlakatimizdagi mavjud barcha tashkilotlarda maʼnaviy-maʼrifiy ishlar
samaradorligini oshirish, davlat tili to‘g‘risidagi qonun hujjatlariga rioya
etilishini taʼminlash masalalari bo‘yicha maslahatchi ish o‘rinlari joriy
qilindi. Bu esa, albatta turli tizimlarda davlat tilida ish olib borish
jarayonidagi mavjud murakkabliklarning oldini oladi.
Hozirda
men ham Energetika tizimidagi “O‘zbekiston milliy elektr tarmoqlari”
aksiyadorlik jamiyatida maslahatchi sifatida faoliyat olib boryapman. Tan olib
aytish kerak, uzoq yillar yoppasiga “umumtil” deya eʼtirof qilingan va shu
asosda ish olib borilgan energetika tizimlarida qo‘qqisdan davlat tilini tatbiq
etib boshlash tabiiyki, oson kechmaydi. Shu desangiz, to hali-hanuz rus tilida
berilgan nomlar “yashab kelmoqda”. Bu esa kelgusida qilinadigan ishlarimizning
ancha mo‘l ekanligini ko‘rsatib turibdi.
Asosiy bayramlarimizdan
biri
Biz
nishonlanadigan yaxshilik kunlari, bayramlari ko‘p xalqmiz. Ayniqsa, Ona tabiat
bilan uyg‘unlashib ketgan muhim sanalarimiz borki, bu ham bo‘lsa elimiz va
tilimizning nechog‘liq qadimiyligidan dalil tashiydi.
Nihoyat
2020-yil 10-aprelda “O‘zbek tili bayrami kunini belgilash to‘g‘risida”gi
Qonunning qabul qilinishi butun xalqimiz uchun quvonarli hol bo‘ldi, desam
mubolag‘a bo‘lmasa kerak. Ushbu Qonun bilan har yili 21-oktabrni “O‘zbek tili
bayrami kuni” sifatida keng nishonlash belgilandi. Endilikda bu kun butun
mamlakatimiz bo‘ylab katta shodiyona tarzida qarshilanadi. Bu bayramni men qadr
bobida Mustaqillik bayramidan keyin turadigan shodiyona kun hisoblagim keladi.
Zero, butun dunyo xalqlari uchun ham o‘z ona tili milliy-madaniy o‘zak
demakdir. Til masalasiga birgina muloqot manbayi sifatida qarash johillikdan
boshqa narsa emas, nazarimda. Shunday ekan tilning sofligini saqlagan holda
yosh avlodga yetkazilishi xalq taraqqiyoti va uning yorqin kelajagini belgilab
beruvchi omillardan biridir.
Otamiz
olib bergan “ulov”
Bizning
tabiatimizda nima uchundir anchayin zoriqish yo bo‘lmasa zo‘riqishlar evaziga
qo‘lga kiritilgan neʼmatlarga nisbatan eʼzoz va eʼtiborimiz o‘zgacharoq bo‘lib
kelgan. Qolgan narsalarni biroz nazardan chetroqqa surib qo‘yamiz. Menimcha til
masalasi ham aynan mana shu “surib qo‘yilgan”lar safida qolib yotibdi. Chunki
bizning hech birimiz ona tilimizni himoya qilish borasida hech qanday
jonbozliklar ko‘rsatmadik, yanayam to‘g‘rirog‘i, bunga katta ehtiyoj sezilgani
ham yo‘q. Axir o‘z vatanimizda emin-erkin yashab kelmoqdamiz, dasturxonimiz –
to‘kin, ust-boshimiz – but, huquqimiz – o‘z qo‘limizda.
Unasangiz,
ona tilimizga har birimizning shaxsiy munosabatimizni ko‘zda tutib, bir so‘z
aytaman:
Ko‘cha-ko‘yda
mashinasini mahmadonalarcha boshqarib ketayotgan yosh-yalanglarga qarata: “Bu
bola otasining puliga kelgan ulovda ketyapti shekilli, o‘zining beli og‘rib
topmagani bilinib turibdi” degan gaplar qo‘llaniladi. Aynan mana shu muqoyasa
bugungi bizning holimizga ham sharhdir, aslida. Bu yurtning haqiqiy Yurt bo‘lishi
uchun, xalqini tobelik botqog‘idan olib chiqish uchun ne-ne qurbonlar
berilmagan, deysiz?! Mol-dunyo ilinjida nafsi hakalak otib, ko‘zlari qonga
to‘lib, bostirib kelgan yog‘iylarga qarshi ne bir qirg‘inbarot janglarning
shohidi bu tuproq. Ming afsuski, bu ertaknamo sahnalar aksariyatimiz uchun kino
tasmalaridagi shunchaki bir yoziq singaridir. Yuqoridagi so‘zimizga ulab
aytadigan bo‘lsak, ota-bobolarimiz olib bergan “ulovni gijinglatib yuribmiz”.
Bunga erishmoq ortidagi zahmat va mashaqqatlarni o‘ylashga ko‘pchiligimizda
“vaqt yetishmaydi”, chunki shoshib turibmiz, bundanda muhimroq ishlar kutyapti,
shunday emasmi?!
Bu
kesatiqnamo gaplarni aytishdan maqsad bitta, u ham bo‘lsa jamoatchilikni biroz
millatparvarlikka, elparvarlik va tilparvarlikka chorlashdir. Men shu fikrni
komil ishonch bilan ayta olamanki, agar qalbimizda EGALIK HISSI va MILLIY
G‘URUR TUYG‘USIni paydo qila olmas ekanmiz, orzularimiz orzuligicha qolaveradi.
O‘zlikni
tanib, uyg‘onish
Uchinchi renessans
– UYG‘ONISH davrini boshlab berish siz-u bizning chekimizga tushgan, aziz
zamondosh! Bu tushuncha qaytadan tug‘ilmoq, yangilanish va evrilish degan
maʼnolarda bo‘y ko‘rsatadi. Biz esa mana shu yuksak tushunchalarga poydevor
yaratmog‘imiz, yosh avlod qadamlariga yelka tutmog‘imiz kerak. Buning uchun
avvalo o‘zimizni, o‘zligimizni chuqur his qilishimiz talab etiladi. Oltin
halqalardan iborat O‘TMISH – BUGUN – KELAJAK zanjirining uzviyligi va shu bilan
birga mustahkamligini taʼminlash oson kechmasligi tayin.
Bunday ulug‘vor Maqsad sari mardona qadam tashlash avvalo Vatanga
muhabbat, milliy iftixor, ajdodlarga hurmat va shuning barobarida
avlodlarimizga izzat ramzi bo‘lgan Ona tilimizga ehtirom ko‘rsatishdan
boshlanadi. Qolaversa, o‘z tilini asrab-avaylagan xalq o‘zligini ham
asrab-avaylaydi, kun sayin yuksalib boradi!
VATAN - ONA BO‘LSA
Yaratganning inoyati-la,
Tug‘ilgaydir har bitta go‘dak.
Va ko‘ksida, aytishlaricha –
Urar ekan bemillat yurak!
Unda hali til yo‘q so‘zlashga,
Ingranadi gohi bezabon.
Soch toladek tomirlarida
Oqar faqat bobomeros qon.
Tug‘iliboq yorug‘ dunyoning
Nurlaridan qamashib ko‘zi.
Onasining qaynoq bag‘ridan
Panoh izlab topadi o‘zi.
Tomir otar egalik hissi –
Emar ekan mehr va oq sut.
Shu lahzadan borgaydir o‘sib –
Yuragida Vataniy maqsud.
Va boshlanar shirin bir xonish,
Kipriklari tutashgan palla.
Boshlab berar murg‘ak uyg‘onish –
Uxlatmoqqa aytilgan alla.
Ona tilda Ona tilidan –
Yuragiga qo‘shiq quyilar.
Endi uning tasavvurida
Hayot hikmat bo‘lib tuyular.
Yurt ishqiga yuraging to‘lsa,
Tuprog‘ini o‘pib, tavof qil.
O‘zbekiston Onamiz bo‘lsa –
Oq sutidir O‘zbekona til!
Orif
TO‘XTASH,
O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasi aʼzosi, shoir.
“O‘zbekiston
MET” AJ boshqaruvi raisi maslahatchisi