- Bosh sahifa
- Maqolalar
- Til ma’naviyati
Til ma’naviyati
Insonning aqliy takomilida fanning, ruhiy kamolotida ma’naviyatning
ishtiroki muhim. Aqliy takomilga erishgan inson o‘zining moddiy olamini bekam-u
ko‘st qilishi bor gap, biroq kam-ko‘stsiz bu olam ma’naviyatsiz butun bo‘lmas. Ma’naviyatni
qushning ikki qanotiga mengzalganining bosh sababi ham shudir. Odamiylikning chin
omili sanalgan ma’naviyat odam bolasini shaxs sifatida shakllantiradi, biologik
mavjudotdan insonlik rutbasiga ko‘taradi. Bu rutbaning yo‘rgagi axloqiy va ruhiy
tarbiya bo‘lsa, beshigi til va adabiyotdir. Bugungi globallashgan dunyoda millat
tiliga milliy o‘zlikni asrashning bosh sharti deb qaralayotgani ham shundan.
Biz bilgan, o‘qigan adabiyotlarda
ma’naviyatning katta tushuncha ekanligi, insonning butun axloqiy-ruhiy olamini o‘zida
jam etishi aytib kelinadi. To‘g‘ri, ammo uni aniq tasavvur qilish va tushunish uchun
bunday talqin yaramaydi, aslida ma’naviyatni inson axloqiy-ruhiy olamining aynan
o‘zi, deb tushunish maqsadga muvofiq. Ya’ni ma’naviyat kishi axloqiy-ruhiy faoliyatining
mahsuli emas, insonning ayni shunday faoliyati tutumidir. Ona tili esa odam bolasining
bunday olamlarini yaratuvchi, uni takomilga eltuvchi imkondir.
So‘nggi yillarda olim-u ulamo, jamoatchilig-u jurnalist ko‘p tilga olgan mavzulardan biri – davlat
tili va uning amaliyotga tatbiqi muammosi.
Bu borada televideniye, radio hamda matbuotda ko‘p va xo‘b chiqishlar qilindi
va hozir ham davom etmoqda, biroq foydali ish koeffitsiyenti biz kutgandek bo‘lgani
yo‘q. Xo‘sh, qanday takliflar ilgari surilgan, nimalar tavsiya qilingan: 1) davlat
tilining amaliyotga tatbiqi bo‘yicha ishlarni jonlantirish kerak; 2) tegishli me’yoriy-huquqiy
hujjatlarni lozim darajada o‘zgartirish lozim; 3) davlat tili tatbiqida til mutasaddilarining
jidd-u jahd qilishi, irodali bo‘lishi zarur; 4) OAVda targ‘ibot tadbirlarini kuchaytirish bilan
birga muammolarni ochiq aytish kerak. Mazkur taklif-u tavsiyalarni biz ham qadrlaymiz,
chunki ular o‘z ona tilini muqaddas bilgan yoniq qalbdan chiqqani aniq. Shuning
uchun bu tarzdagi tavsiyalarning amaliyotga tatbiqi o‘zbek tili rivojida va davlat
tilining to‘laqonli amal qilishida muhim hissa bo‘lib qo‘shiladi. Faqat “faqat”
degan ishtiboh bor. Xo‘sh, zikr etilgan choralarni ko‘rish, zikr etilgandek ish
tutish bilan davlat tilining tag zamini tom ma’noda mustahkamlanadimi? Vaqt o‘tishi
bilan “eski hammom, eski tos” degandek yana muammolarga duch kelmaymizmi? Negaki
tobora chuqurroq globallashayotgan dunyoda “baquvvat”, “har nega qodir” deb bilinadigan
tillarda ham bizdagidek muammolar paydo bo‘lmoqda. Bizningcha, davlat tilining amaliyotga
tatbiqi muammosini bu tarzda yechish bilan bugunning muammosi hal qilinadi. Hechdan
ko‘ra bu ham yaxshi, bu ham kerak, chunki bolalarimizga sog‘lom til qoldirishimiz
lozim. Shu bilan birga, bolalarimiz ham ajdodlar tilini omon saqlashi ham joiz-ku?!
Tilimizning ellik-yuz yillar narisini ham unutishga haqimiz yo‘q-ku?!
Aslini olganda, o‘zbek tilining
davlat tili sifatida amaliyotga tatbiqi, o‘zbek tilining kundalik hayotimizdagi
o‘rni borasidagi muammolarning asosiy sabablarini tilimizning o‘zidan izlashimiz
– nodurust yumush. Aksincha, muammoning tub ildizlarini shu tilni qo‘llaydigan egasidan,
o‘zbek tilini ishlatayotgan odamning lisoniy tarbiyasi qanday kechayotganligidan
qidirganimiz ma’qul ishdir. Negaki har qanday
til o‘z egasi bilan birga yashaydi, sohibi undan o‘zi xohlagandek foydalanadi, unga
o‘zi xohlagandek munosabatda bo‘ladi. Tilni bu tarzda qo‘llash, tilga munosabatning
biz o‘ylagadek, biz kutgandek bo‘lishi til sohibining ma’naviyatiga, lisoniy tutumiga
jips bog‘liq. Ona tilini ich-ichidan sevish, uni har xil qutqulardan qo‘rish, qonunan
himoyalangan rasmiy tilgina emas, davlat ramzi, davlatchilik sharti sifatida qabul
qila olish uchun esa kishiga til ma’naviyati degan malaka zarur. Afsuski, uzoq vaqtlardan
beri o‘zbek tilining davlat tili sifatidagi nufuzi va mavqeyini oshirishda til ma’naviyati
va til egasi tushunchalariga baqamti qaraganimiz, o‘zbek tili sohiblarida ana shunday
zehniyatni shakllantirishga diqqat qilolganimiz yo‘qki, bu xuddi yerga ishlov bermay
mo‘l hosil kutishday gap.
Til ma’naviyati til egasini
lisoniy tarbiyalashdan boshlanadi va bunda quyidagilar muhim:
1. Ma’naviyatning bosh ustuni
bo‘lgan tarbiya oiladan boshlanadi, til ma’naviyati ham oilada kurtak otib, gulga
kiradi, meva beradi, ta’lim-tarbiyaning
keyingi bo‘g‘inlari uni takomilga tortadi. Shu jihatdan, avvalo, oilada tilga munosabatni
to‘g‘ri yo‘lga qo‘yib olish kerak. Ota-onaning o‘zi farzandiga to‘g‘ri til tarbiyasi borasida
ibrat bo‘lishi zarur, chunki “qush inida ko‘rganini qiladi”. Oilada til tarbiyasining
noto‘g‘ri yo‘lga qo‘yilishining tipik namunasi bu – lisoniy muhitning g‘ayrio‘zbekchaligi.
Oila boshlarining g‘arbcha tutumi, ota-onaning qurama nutqi, muomalada yot tilni
afzal ko‘rishi farzandni ham shunday tutumni mahkam tutishga, shunday lahjada chuldirashga
o‘rgatadi. Bunday muhitda o‘sgan bola olamni o‘ta milliy andazada emas, o‘ta g‘arbcha
qolipda ko‘radi. Eng achinarlisi, farzand o‘z tutumlarining g‘ayrimilliyligini mutlaqo
idrok etmay qo‘yadi, olam va odamga milliy nigoh yo‘qoladi. Bundan maktab-u madrasaning
mashaqqati ortadi xolos. Agar ota-ona farzandiga o‘zbekcha tutum, o‘zbekcha muomala
namunasini ko‘rsata bilsa, bolada bunday ko‘nikmalar shakllanadi.
2. Donishmand shoir Furqat o‘z she’rlaridan birida bejiz “Mening maktab aro
buldur murodim, Xatimdek chiqsa
imloyu savodim” demagan edi. Maktab ta’limi,
xususan, ona tili darslari til ma’naviyatini kamol toptirishi “haqqast rost”. Ona
tili darslari bolaning oilada shakllangan til sezgilarini, milliy tutumlarini tarbiyalaydi,
o‘z tiliga aql ko‘zi bilan qarashni o‘rgatadi. Bunga maktablarda til darslarining
sifatini oshirish bilangina erishiladi. Afsuski, bugun maktab ta’limida ona tili
darslarining sifati va samaradorligi ta’lim standartlarida belgilanganidek emas
(albatta, biz sidirg‘asiga shunday demoqchimasmiz!). Mavridi keldi deb darsliklarni yangilayverishdan tiyilib, sinfxonada
darslarning sifatini oshirish payidan bo‘lish kerak. Qolaversa, ta’lim muassasalarida
ona tili o‘qituvchilarining o‘zaro dars tahlillariga kirishini jonlantirish lozim.
Bir o‘qituvchining boshqa hamkasbi darsini kuzatishi, yutuq va kamchiliklarini tahlil
qilishi muallimning darsga puxta tayyorlanishga, sidqidildan dars o‘tishga tabiiy
majburiyat uyg‘otadi. Agar biz tilimizni yigirma yildan keyin qanday ko‘rishni istasak,
bugundan o‘sha mo‘ljalga mos ona tili ta’limini yo‘lga qo‘yishimiz joiz. Bordiyu
shunday qilinmasa, davlat tomonidan ko‘rilgan choralar ora yo‘lda qolib ketaveradi.
Axir keyingi uch-to‘rt yilning badalida o‘zbek
tilining davlat tili sifatidagi maqomini mustahkamlash, uni rivojlantirish, til
siyosatini takomillashtirish borasida respublika darajasidagi o‘ndan ortiq qonunchilik
hujjatlarining qabul qilingani til muammosining yanada dolzarblashayotganini ko‘rsatadi:
1. O‘zbekiston Respublikasining “O‘zbek tili bayrami
kunini belgilash to‘g‘risida”gi qonun (10.04.2020-y., O‘RQ-615-son).
2. O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining “O‘zbekiston
Respublikasining “Davlat tili haqida”gi qonuni qabul qilinganining o‘ttiz yilligini
keng nishonlash to‘g‘risida”gi qarori (04.10.2019-yil, PQ-4479-son).
3. O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining “O‘zbek
tilining davlat tili sifatidagi nufuzi va mavqeini tubdan oshirish chora-tadbirlari
to‘g‘risida”gi farmoni (21.10.2019-y., PF-5850-son).
4. O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining “Mamlakatimizda
o‘zbek tilini yanada rivojlantirish va til siyosatini takomillashtirish chora-tadbirlari
to‘g‘risida”gi farmoni (20.10.2020-y., PF-6084-son).
5. O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining
“Mamlakatda davlat tilida ish yuritishni samarali tashkil qilish chora-tadbirlari
to‘g‘risida”gi qarori (20.01.2020-y., 34-son).
6. O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining
“O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasi huzuridagi Atamalar komissiyasining
faoliyatini tashkil qilish chora-tadbirlari to‘g‘risida”gi qaror (29.01.2020-y., 40-son).
7. O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining
“O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasi huzurida O‘zbek tilini rivojlantirish
jamg‘armasining faoliyatini tashkil etish to‘g‘risida”gi qaror (10.02.2020-y., 73-son).
8. O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining
“O‘zbek tili va adabiyoti bo‘yicha fundamental va amaliy tadqiqotlar samaradorligini
yanada oshirish chora-tadbirlari to‘g‘risida”gi qaror (11.03.2020-y., 139-son).
9. O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining
“O‘zbekiston Respublikasining fuqaroligiga qabul qilishda davlat tilini bilish darajasini
aniqlash tartibi to‘g‘risidagi nizomni tasdiqlash haqida”gi qaror (28.09.2020-y.,
592-son).
10. O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining
“Rahbar kadrlar va mas’ul lavozimlarga tayinlanadigan shaxslarning davlat tilini
bilish darajasini aniqlash va ularga davlat tilini bilish bo‘yicha daraja sertifikatini
berish tartibi to‘g‘risidagi nizomni tasdiqlash
haqida”gi qaror (04.02.2021-yil, 52-son).
11. O‘zbekiston
Respublikasi Vazirlar Mahkamasining “Lotin yozuviga asoslangan o‘zbek alifbosiga
bosqichma-bosqich to‘liq o‘tishni ta’minlash chora-tadbirlari to‘g‘risida”gi qaror
(10.02.2021-yil, 61-son).
12. O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining
“Savdo, ishlab chiqarish va xizmat ko‘rsatish ob’ektlariga nom berishni takomillashtirish
chora-tadbirlari to‘g‘risida”gi qaror (16.03.2021-yil, 144-son).
13. O‘zbekiston Respublikasi
Vazirlar Mahkamasining “Normativ-huquqiy hujjatlar loyihalarini lingvistik ekspertizadan
o‘tkazish tartibi to‘g‘risidagi nizomni tasdiqlash haqida”gi qaror (28.10.2021-yil,
662-son).
3. Til ma’naviyatini shakllantirishda
kitobning, adabiyotning ta’siri favqulodda
muhim. Prezidentimiz Shavkat Mirziyoyev davlat rahbari sifatida ish boshlagandayoq
bolalarni kitobga oshno qilish, xalqimizga xos kitobxonlik madaniyatini tiklash
yo‘lida tashabbus ko‘rsatishi til ma’naviyatini kamol toptirishdek yumushda ham
qo‘l keladi. U kishining: “Men shunga aminman – kitobsiz taraqqiyotga, yuksak ma’naviyatga
erishib bo‘lmaydi. Kitob o‘qimagan odamning ham, millatning ham kelajagi yo‘q” tarzida
jaranglagan pandi – til ma’naviyatini adabiyot orqali shakllantirishda zo‘r dastak.
Negaki adabiyot kishining ruhiy olamini boyitadi, odamni olamga milliy nigoh bilan
qarashga o‘rgatadi, so‘z boyligini oshiradi. Ona tili sezgisi, til tarbiyasi, lisoniy
malakay-u ko‘nikmalarni milliy adabiyot tarbiyalaydi. Inson aynan milliy adabiyot
orqali borliqni o‘zbekcha ko‘rishni, o‘zbekcha tushunishni o‘rganadi. Turli hayotiy-nohayotiy
tushunchalarning o‘zbek tilida qanday ifodalanishi bilan tanishadi. Xullas, milliy
adabiyotning til ma’naviyatining shakllantirishi – bir tomon, kishini vatanparvar qilib tarbiyalashi – yana
bir tomon. Buyuklar aytganidek, biz bolalarga kitob o‘qishni o‘rgatib qo‘ysak bo‘ldi,
qolgan hammasini, hatto til ma’naviyatini ham kitobning o‘zi o‘rgatadi.
4. O‘zbek tilining davlat
tili sifatidagi nufuzi va mavqeyi oliy ta’lim davrida teran anglanadi. Shu ma’noda “O‘zbek
tilini 2020-2030-yillarda rivojlantirish va til siyosatini takomillashtirish konsepsiyasi”da
2020-2021-o‘quv yilidan boshlab
oliy o‘quv yurtlarining ta’lim boshqa tilda olib boriladigan guruhlarida davlat
tili saboqlari berib kelinmoqda. Mazkur konsepsiyada 2025-yilga qadar davlat maktabgacha
ta’lim tizimida o‘zbek tilli guruhlar qamrovini 72 foizga, 2030-yilgacha esa 80
foizga; 2030-yilga qadar umumta’lim maktablarida o‘zbek tili fanini haftasiga
84 soatdan 110 soatgacha yetkazish lozimligi ta’kidlangan. Bu yaxshi, ammo ushbu
darslarning sifati talab darajasidami? Ana shu narsa – muammo. Hatto 2021-2022-o‘quv
yilidan ayrim oliy o‘quv yurtlarida davlat tili ta’limi bilan bog‘liq dars soatlarining
qisqartirishga boshlangani til ma’naviyatini shakllantirish ishlarini sekinlashtirishi
aniq. Shu bois ta’limning bu bo‘g‘inida ham ona tili va davlat tili bo‘yicha darslarni
bo‘shashtirmaslik, lingvistik bilimlarni lisoniy madaniyatga, lisoniy ma’naviyatga aylantirishmiz
kerak.
5. Bugun dunyoning aksar davlatlarida til bilan
bog‘liq muammolar dolzarblashgan. Katta davlatlarning katta tillari hayot sur’atlarining
g‘oyat tezlashuvi bilan boshqa xalqlarning tillariga ba’zan obyektiv, ba’zan subyektiv
omillar o‘laroq ta’sirini o‘tkazmoqda. Asosan milliy tillarning lug‘at tarkibida
chet so‘zlarning ko‘payib ketishi fonida
kuzatiladigan bunday ta’sirlar bora-bora milliy tillarning ichki imkoniyatlaridan
foydalanish mexanizmlarini ishdan chiqarishi mumkin. Yangi paydo bo‘lgan tushuncha
uchun tayyor leksemani o‘zlashtirish zinhor tendensiyaga aylanmasligi lozim. Bugun
oliy ta’lim talabalarining nutqini qo‘ya turaylik, hatto markaziy nashrlarimizda
ham “heshteg”, “kreativ”, “chellenj”, “post”, “feyk”, “platforma”, “tyutor”, “vaksinatsiya”,
“kompetensiya”, “trening”, “messenjer”, “kontent” kabi olinmalarning soni ortmoqda.
Tabiiyki, tilning o‘zi bundayin tashqi ta’sirlarga qarshi turolmaydi, chunki hech
bir tilning fitratida shunday xususiyat yo‘q. Tilni chet so‘zlar bosqinidan milliy-lisoniy
immunitetli egasi qo‘riydi. Komillikning bosh shartlaridan bo‘lgan til ma’naviyati
insonni ana shunday immunitetga sohib qiladi.
Xullas, til ma’naviyati
– davlat tili bo‘yicha mavjud muammolarni bartaraf qilishda ham, o‘zbek tilining
chorak yoki yarim asrdan keyingi taqdirini tayin etishda ham asosiy dastakdir. Bunday
ma’naviyatni shakllantirishga til ilmi ham, til ta’limi ham, qisqasi, o‘zbekshunoslik birday mas’ul. Fan
esa til amaliyotiga yelka tutishi lozim.
Yorqinjon
Odilov,
O‘zFA O‘zbek
tili, adabiyoti va folklori
instituti
bo‘lim mudiri, filol.f.d., prof.