- Bosh sahifa
- Maqolalar
- Til va tafakkur yoxud imlo qoidalari buzilishining tilimizga ta'siri xususida
Til va tafakkur yoxud imlo qoidalari buzilishining tilimizga ta'siri xususida
Til vujud bo‘lsa, so‘z uning libosidir. Aytayotgan,
yozayotgan so‘zlarimiz bexatoligi ana shu libos ko‘rkamligini belgilaydi. Shu
ma'noda imlo qoidalarining tilimiz sofligini ta'minlashda o‘rni va ahamiyati
beqiyosdir. Alisher Navoiy nomidagi Toshkent davlat o‘zbek tili va adabiyoti
universiteti professori, filologiya fanlari doktori Zulxumor Xolmanova bilan
suhbatimiz davlat tilining takomillashuv bosqichi, imlo qoidalarini qo‘llashda
yo‘l qo‘yilayotgan xatolar va ularning yechimi xususida bo‘ldi.
- Bugun o‘zbek tilini rivojlantirish, uning nufuzini
oshirish borasida keng ko‘lamli ishlar olib borilmoqda. Sizningcha, ayni
yo‘nalishdagi faoliyat qaysi mezonlarda yanada ko‘proq o‘z samarasini beradi?
- Darhaqiqat, o‘zbek tilining davlat tili sifatidagi
nufuzini oshirish bugunning dolzarb vazifasiga aylandi. Shu nuqtai nazardan
davlat tilining amaliyotga tatbiqi borasida harakatlantiruvchi maqomga ega
bo‘lgan mexanizmga e'tibor qaratildi. Xususan, Adliya vazirligi tomonidan
davlat tilida ish yuritishni ta'minlamaganlik uchun mansabdor shaxslarga
javobgarlik belgilashni nazarda tutgan “O‘zbekiston Respublikasi Ma'muriy
javobgarlik to‘g‘risidagi kodeksining 42-moddasiga qo‘shimcha kiritish
to‘g‘risida”gi qonun loyihasi e'lon qilindi.
Ma'muriy javobgarlik to‘g‘risidagi kodeksning
42-moddasi “Davlat tili to‘g‘risidagi qonun hujjatlarini buzish” deb nomlangan
bo‘lsa-da, ushbu modda davlat organlari va tashkilotlarida ish yuritishda
davlat tili haqidagi qonun hujjatlariga rioya etmaslik bilan bog‘liq munosabatlarni
qamrab olmaganligi to‘g‘ri ta'kidlanmoqda. Turli bahs-munozaralardan mazkur
moddaning mavjudligini ham ko‘pchilik bilmasligi bugungi kunda oydinlashib
qoldi. Ushbu modda amaliyotga tatbiq etilmaganligi tufayli davlat tili
me'yorlari talab darajasida bajarilmadi. Natijada davlat tilida ish yuritish
tizimiga amal qilinmayotgani haqida ommaviy axborot vositalarida, radio,
televideniyeda, ilmiy-amaliy konferensiyalarda mutaxassislar, jamoat arboblari,
ma'naviy-ma'rifiy tashkilot xodimlari tomonidan kuyunchaklik bilan aytilgan
fikrlar muallaq qolaverdi. Aksincha, ko‘pgina hamyurtlarimiz “necha yillardan
beri bir xil muammo — ko‘cha-ko‘ydagi xatolar haqida gapiryapsizlar” degan
mazmundagi iddaolarini bildirishdi. Achinarlisi, shahar ko‘chalaridagi
e'lonlar, reklamalar matnidagi imloviy, uslubiy xatoliklar bilan bir qatorda
boshqa bir muammo — xorijiy tildagi matnlarning, nomlarning me'yordan ortiq
ko‘payishi, “xorijiy tus” masalasi ko‘ndalang bo‘lib qoldi.
Aslida ma'naviy zarar moddiy zarardan ustun turadi. Ma'naviy
zarar millatning ildizini yemirishi mumkin: o‘zbek xalqining buyuk
mutafakkirlari shunday uqtirib keladi. Afsuski, bunday ta'sirning zararini
ko‘pchiligimiz anglab yetmadik. Agar tushunib yetganimizda, 42-moddaning
samarasi shu kunga qadar ko‘ringan bo‘lar edi.
Ma'muriy javobgarlikda ko‘zda tutilgan moddiy zarar
insoniyatni hushyor torttiradi. Insonda majburiyat tuyg‘usini uyg‘otadi. Biror
faoliyatni majburiyat yuzasidan amalga oshirish inson tabiatiga xos. Agar
majburiyat bo‘lmasa, inson faoliyatining ko‘p qismi izdan chiqib ketishi
mumkin. Ajdodlarimiz ham majburiylik shaxs harakatini ta'minlovchi omil
ekanligini ta'kidlashgan. Xususan, Yusuf Xos Hojib ta'lim-tarbiya berishda
majburlash lozimligini qayd etgan. Taniqli olim, millatparvar ustozimiz
professor Begali Qosimov jadidlarga monand “...ma'naviyatga yetaklab, kerak
bo‘lsa majburlab eltish kerak” degan edilar.
Hozirga
qadar davlat tilida ish yuritishning zarurligi hech qanday jarimasiz, ma'muriy
javobgarliksiz ta'kidlab kelindi. Biroq arzirli natijaga erishilmadi. Bu borada
Ma'muriy javobgarlik to‘g‘risidagi kodeksning 42-moddasiga jarima haqidagi band
ayni muddao bo‘ldi (shu o‘rinda yo‘l harakati nazoratini tizimli tartibda olib
borishda qat'iy belgilangan jarimalarning alohida o‘rin tutganligini ham qayd
etib o‘tmoqchimiz).
- Oddiy so‘zlashuvdan tortib ko‘chalardagi
peshlavhalaru, reklama, e'lonlargacha barchasida kishi ta'bini xira qiladigan
g‘aliz jumlalar, xatolarga duch kelamiz. Bunga chek qo‘yish uchun yana qanday
chora-tadbirlarni amalga oshirish lozim, deb hisoblaysiz?
- Dunyo miqyosida ayrim tillar iste'moldan chiqib
bormoqda, ona tilini asrashdek global muammo yuzaga kelyapti. Xalqimizda milliy
tilga munosabat o‘zgarishi lozim. Asrlar bo‘yi sayqallangan milliy-madaniy
qadriyatlarimiz, an'analarimiz qatorida ona tilimizni ham bor ko‘rku tarovati
bilan avlodlarga yetkazishga mas'ulmiz. Bu borada ajdodlardan ibrat olishimiz,
dunyoning rivojlangan mamlakatlari yutuqlaridan unumli foydalanishimiz kerak.
Avvalo, ko‘chalardagi reklama va e'lonlar matnini talab darajasida to‘g‘ri
shakllantirishimiz darkor. Nomlashda davlat tili imkoniyatlarini namoyon
qiluvchi turkiy so‘zlar yoki ba'zi hollarda, xalqimiz ma'naviyatiga singib
ketgan arabcha, fors-tojikcha o‘zlashmalarni ham tanlash maqsadga muvofiq.
Xuddi shu ma'noda qadimiy, mumtoz manbalar orqali hozirga qadar yetib kelgan
ayrim turkiy so‘zlarni tiklash, ommalashtirish lozim. Nomlar, reklama va
e'lonlar matnining “Atamalar komissiyasi” nazoratidan o‘tkazilishini yo‘lga
qo‘yish kerak. Shu o‘rinda ayrim yurtdoshlarimizning “o‘zbek tilining ko‘p
so‘zlari arabcha va forscha-tojikcha”, “kompyuter yoki mashinasozlik
terminlarini qanday qilib o‘zbekchalashtirish mumkin?” degan e'tiroznamo
munosabatlariga keladigan bo‘lsak, avvalo, gap terminlar ustida borayotgani
yo‘q. O‘zbek tilidagi hamma chet so‘zlarni o‘zbekchalashtirish mumkin emas. Bu
yerda “me'yor”, “imkon qadar” degan tushunchalarga urg‘u beriladi. Qolaversa,
o‘zbek tilida arabcha, forscha so‘zlar ko‘p bo‘lsa ham, qo‘llanish miqdori
jihatidan turkiy otlar, fe'llar, sifatlar faoldir. O‘zbek tilidagi so‘zlarning
nom sifatidagi doirasini kengaytirish, ularning miqdorini oshirish Prezident
farmonida belgilangan vazifalardan biridir. Milliy tilning asosiy lug‘at
boyligini o‘z qatlam so‘zlari tashkil qilishi kerak. Bu masalani ongli ravishda
yondashib hal qilish jahon tajribasida ko‘p kuzatiladi, xususan, Koreya til
siyosatida uchraydi.
Umumta'lim jarayonida savodxonlikka, ona tili va
adabiyot ta'limiga, tildan foydalanish ko‘nikma, malakalarini hosil qilishga
alohida e'tibor qaratish lozim. O‘zbek tilini o‘qitish tizimini milliy
pedagogika negizida, xorij tajribasi asosida yangilash, zamon talablariga mos
adabiyotlar sinfini yaratish, innovatsion texnologiyalarni qo‘llash dolzarb
masalalar sirasiga kiradi. O‘quvchilarda lingvistik, nutqiy, kasbiy,
kommunikativ, axborotni qabul qilish, o‘z-o‘zini rivojlantirish uquvini
shakllantirish juda muhim. O‘zbek tilida bilimlarni baholash, avtomatik tahrir,
tarjima, til o‘rgatish dasturlarini yaratish, “O‘zbek tilining Milliy korpusi”,
ko‘p jildli “O‘zbek shevalari lug‘ati”, “Turkiy arxaizmlar lug‘ati”ni tuzish
ustuvor vazifalardan biridir. Davlat tilida turli bosqichlar va darajalardagi
sinovlarni joriy etish, ishga qabul qilishda davlat tilini bilish, savodxonlik
darajasini tekshiruvchi tizimni ishlab chiqish ehtiyojga aylandi.
- Tabiiyki, davlat tilining takomillashuvi imlo qoidalariga rioya
qilinishiga ham ko‘p jihatdan bog‘liq. Bugungi kunda imlo qoidalariga oid
muammolar nimalardan iborat?
- O‘zbek tili tarixi qadim, o‘z taraqqiyot
bosqichlariga ega bo‘lgan muloqot vositasidir. Bu tilning o‘ziga xos
xususiyatlari, muayyan tizimga egaligi, qonun-qoidalari dunyoning rivojlangan
tillari qatoridan o‘rin olishiga asos bo‘la oladi. Bu tilda yaratilgan katta hajmdagi
tarixiy, madaniy, adabiy yodgorliklar uning keng imkoniyatlarini aks ettiradi.
O‘zbek tilining davlat tili sifatidagi mavqei va
nufuzini oshirishdagi muhim vazifalardan biri imlo qoidalarini
takomillashtirishdan iborat. Hozirda xalqimiz ikki xil yozuvdan foydalanmoqda.
Avvalo, ikki xil yozuvning amalda bo‘lishi maqsadga muvofiq emas. 1993-yilda
qabul qilingan lotin yozuvining to‘liq joriy etilishiga to‘siq bo‘ladigan obyektiv
va subyektiv sabablar bor. Shu bois 20 yildan ortiq muddat davomida lotin yozuvi
asosidagi yangi o‘zbek alifbosiga to‘liq holda o‘tilmadi. Muammo ikki xil
yozuvdan foydalanilayotganida ham emas (o‘zbek xalqi ikki xil yozuvdan
foydalanish tajribasini o‘tagan: X-XV asrlarda arab yozuvi bilan bir qatorda
uyg‘ur yozuvidan foydalanilgan). Muammo har ikki yozuvning o‘ziga tegishli
bo‘lgan imlo qoidalariga amal qilinmayotgani natijasida yuzaga kelmoqda.
Matbuotda kirill yozuvidagi matnlarda fevral, fakultet, albom so‘zlarida yumshatish
belgisini tushirib qoldirish, yil, sanani bildiruvchi raqamlardan keyin -
(chiziqcha) qo‘yish (2016-yil), izofali birikmalarni orttirilgan y undoshi
bilan yozish kuzatilmoqda (tarjimayi hol). Lotin yozuvidagi matnlarda kirill
alifbosidagi ye,yo, yu,ya – yo-lashgan unlilar imlosida xatolar uchraydi. Masalan,
tarkibida shu tovushlar kelgan ismlar qisqartirilganda ikki harf bilan
ifodalash holati kuzatiladi: Yo. Hakimov – Yo. Hakimov; Yu. Ibrohimova –
Yu.Ibrohimova. Imlo qoidalarida (1995) ye,yo, yu,ya – “yo”lashgan unlilar
imlosiga oid izohlar berilgan, ammo bu harflarning bosh shakli haqida aniq fikr
aytilmagan. Lotin alifbosida “yo”lashgan unlilar tushunchasi o‘z qiymatini
yo‘qotadi. Shu bois Yorqin, Yulduz so‘zlaridagi ikkinchi tovushni ifodalashga
hojat yo‘q: Y. Hakimov Y.Ibrohimova.
Kirill yozuvidagi matn 1956-yil 4-aprelda, lotin
yozuvidagi matn 1995-yil 24-avgustda qabul qilingan imlo qoidalariga asosan
ifoda etilishi lozim.
Asosiy vazifalardan biri imlo qoidalariga aniqlik
kiritish va uni ilova tarzida e'lon qilishdan iborat. Imlo lug‘atlarida ikki xil
qayd etilayotgan arabcha so‘zlar imlosi bilan bog‘liq bo‘lgan fojia-fojea,
darvesh-darvish, oliyjanob-olijanob kabi so‘zlarning yozilish shaklini
qat'iylashtirish, unli bilan tugagan so‘zlarga III shaxs egalik qo‘shimchasini
qo‘shish imlosini me'yorlashtirish zarur (arab tilida عayn va undosh bilan
tugagan so‘zlarga i (manbai, murabbiyi) و (u) bilan tugagan so‘zlarga -si
–mavzusi kabi).
Umumta'lim, oliy ta'lim bosqichi uchun mo‘ljallangan
“Hozirgi o‘zbek adabiy tili” darsliklarining orfografiyaga oid qismlarida
yozilishi muammo bo‘lgan so‘zlarning to‘g‘ri ifodasini keltirish imlo
qoidalarini o‘zlashtirishga, savodxonlik darajasini oshirishga xizmat qiladi.
Talaba, o‘quvchilarda imlo lug‘atlaridan foydalanish
ko‘nikmasini hosil qilish, tilshunoslikka, adabiyotshunoslikka oid darslarda
imlo lug‘atlariga muntazam ravishda murojaat qilish imlo qoidalari bilan
bog‘liq muammolarni bartaraf etishga xizmat qiladi. O‘zbek tili ta'limida
zamonaviy metodlardan foydalanish, yangi pedtexnologiyalarni qo‘llash asosida imlo
qoidalariga qat'iy amal qilish ham muhim masalalardan hisoblanadi.
- Diktant, bayon, insho, esse. Yozma ishning bu turlari fikrlash
darajasini oshirish bilan birga tilimiz sofligini ta'minlashda ham ahamiyati
beqiyos. Ta'lim jarayonida ularning qo‘llanishiga qay darajada e'tibor
berilyapti?
- Yetuk mutaxassis-kadrlar tayyorlash, ta'lim sifatini
oshirishda zamonning eng yangi vositalari, usullari, taraqqiy etgan mamlakatlar
tajribasini ommalashtirish bilan bir qatorda milliy pedagogikaning davrga mos,
ta'lim maqsadlariga muvofiq keluvchi tajribalaridan ham foydalanish lozim.
Negaki, milliy o‘zlikni anglash, vatanparvarlik, o‘z vatani bilan faxrlanish
tuyg‘usini shakllantirish, boy milliy madaniy-tarixiy an'analarga va
xalqimizning intellektual merosiga hurmat uyg‘otish ta'lim jarayonining bosh
maqsadidir.
Milliy pedagogikadagi asosiy tamoyillardan biri yozma
nutqni shakllantirish masalasi edi. Jumladan, jadid pedagoglari yozma nutqning
inson tafakkurini o‘stirishga xizmat qilishini yaxshi anglashgan. Shuning uchun
maqolalari hamda darsliklarida yozma nutq ko‘nikmalarini shakllantirishga
ahamiyat berishgan. O‘quvchilarga beriladigan matnlar, insholarning mazmuni,
sodda-murakkabligiga alohida e'tibor qaratishganini ma'rifatparvar Mahmudxo‘ja
Behbudiyning quyidagi so‘zlari ham isbotlab turibdi: “… mushkul iboratlik uzun
insholar, albatta, bola zehnini ochmay, balki fikrini(ng) yo‘q bo‘lishig‘a
sabab bo‘lur. Biljumla mamoliki islomiyaning maktablarindagi bolalar uchun
yengil suratda insho tayyorlanubdurki, ibtidoiyya, rushdiyya, e'tidodiyya
maktab talabalarini(ng) har birig‘a muvofiq suratda insho ta'lim beriladur”.
Darhaqiqat, insho yozma nutqni, fikrni o‘stirish,
tafakkurni rivojlantirish vositasi hisoblanadi. Inson qaysi kasb egasi
bo‘lmasin, yuksak tafakkur sohibi bo‘lsagina, yangilik yaratadi. Yozma nutq
malakalarini shakllantirish, og‘zaki nutqni takomillashtirish faqat soha
doirasidagi muammo emas, balki umumta'lim jarayonidagi zaruratdir. Negaki,
yozma va og‘zaki nutqning me'yoriy darajada shakllanishi fikrlash tezligini
oshirishga, o‘quvchi tafakkur doirasini kengaytirishga yordam beradi. Yozuv
bevosita qo‘l bilan amalga oshiriladigan jarayon bo‘lib, qo‘l harakatining miya
yarim sharlariga aloqadorligi psixologik tahlillarda qayd etilgan.
Yozma nutq ko‘nikmalarini shakllantirish maktab
davridan boshlanadi. Shuning uchun har tomonlama malakali, ma'naviy barkamol,
axloqan yetuk mutaxassis-kadrlarni tayyorlashga, yozma nutq me'yorlarini
o‘rgatishga maktab davridanoq e'tibor qaratish lozim. Bugungi ta'lim jarayonida
yoshlarga kitob o‘qish, badiiy asarlarni mutolaa qilish, yozma nutq
ko‘nikmalarini egallash fikr o‘stirishning asosiy vositalaridan ekanligini,
tafakkurni rivojlantirishga xizmat qilishini, bu omillarsiz har tomonlama yetuk
mutaxassis bo‘lish mumkin emasligini ham uqtirish kerak. Bu borada faqat
nasihat bilan ish bitmaydi. Yozma nutqni shakllantirishga qaratilgan
topshiriqlar, ilmiy va badiiy adabiyotni mutolaa qilishga yo‘naltirilgan
tadbirlarni bevosita ta'lim jarayonida qo‘llash zarur. Ajdodlarimiz
ta'lim-tarbiya berish davomida boshqalar hayotini, faoliyatini ibrat qilib
ko‘rsatish usulini qo‘llashgan. Yoshlar turli mazmundagi kitob, badiiy asar,
gazeta, jurnallarni mutolaa qilish jarayonida ko‘p xulosalarni o‘zlari chiqarib
oladilar. Bu esa ta'lim jarayonida malakali kadrlar tayyorlashdek maqsadga
erishishni yanada osonlashtiradi. Kitob mutolaasi borliq, voqea-hodisa,
insoniyat, shaxs ma'naviyati, ruhiyati haqida bilim berish bilan bir qatorda
yosh avlod qalbida ezgu fazilatlarni namoyon etadi, yaqinlariga, Vataniga, ona
zaminga muhabbat tuyg‘ularini uyg‘otadi, yozma ish ko‘nikmalarini hosil qiladi.
Yozma ish va topshiriqlarning har qanday ko‘rinishi
mumtoz asarlar mohiyatini o‘zlashtirishda, milliy qadriyatlarni anglashda
muhimdir. Ayniqsa, adabiy mavzudagi insholarning asosiy maqsadi o‘tmish va
bugunning manfaatlarini umumlashtirishga qaratilgani bilan ahamiyatlidir.
Yozma ishlarga e'tibor faqatgina milliy pedagogik
tajribada emas, xorij ta'limi va baholash tizimida ham kuzatiladi. Masalan,
keng yoyilgan til o‘qitish dasturlari hisoblangan IELTS, TOEFL tizimlarida 60
daqiqalik umumiy mavzuda esse yoki insho yozish, 50 daqiqa mobaynida
o‘qiganlari hamda eshitganlari bo‘yicha savollarga javob tarzida yoki o‘zi
bilgan mavzuni dalillar, ma'lumotlarga tayangan holda yozma tarzda asoslab
berish talablari keltirilgan.
Axborot asrida maktublar yozilmay qoldi. Ularning
o‘rnini uzuq-yuluq SMSlar egalladi. SMSlar faqat xabar yetkazadi, ko‘ngil
tuyg‘ularini ifoda eta olmaydi. Ko‘ngil tuyg‘ulari qalblarda qolib muztar
bo‘lmasligi uchun, ezgulikka o‘rgatish, insoniy fazilatlarni tarbiyalash uchun,
albatta, maktub yozish kerak. Ona tili, adabiyot darslarida insho, bayon,
diktantlar bilan bir qatorda maktub ko‘rinishidagi yozma ishlarni ham
shakllantirish lozim. “Ota-onamga maktub”, “Onamga maktub”, “Do‘stimga maktub”,
“O‘zga sayyoraliklarga maktub”, “Alisher Navoiyga maktub”, “Farhodga maktub”,
“Shiringa maktub”, “Ustozimga maktub”... kabi yozma ishlar o‘quvchining ko‘ngil
daryolarini to‘lqinlantirish bilan bir qatorda tafakkurini rivojlantiradi,
tasavvur olamini kengaytiradi. Shuning barobarida til boyligini oshirishga
turtki beradi.
- Demak, bundan ko‘rinib turibdiki, tilimiz rivojida mantiq va
savodxonlikning ham o‘ziga xos o‘rni bor. Ular o‘rtasidagi uzviy bog‘liqlikni
izohlab bersangiz.
- Savodxonlik shaxsning fazilati, axloqi,
mas'uliyatidan dalolatdir. Savodxonlikka amal qilmaslik shunchaki imlo
qoidalarini buzish emas, balki mantiqiy nomuvofiqliklarga, fikrning noto‘g‘ri
ifoda etilishiga olib keladi.
Masalan, mantiqiy xatolar ko‘p hollarda paronimlarni
qo‘llash bilan bog‘liqdir. Shahrimiz muassasalarida “Hush kelibsiz!” degan
xitobga ko‘zingiz tushadi. Xush va hush paronim (talaffuzi o‘xshash) so‘zlar
bo‘lib, xush “yoqimli”, hush “aql” ma'nolarini ifoda etadi. Yuqoridagi holatda
“yoqimli, xush (qadam bilan) kelibsiz” mazmunidagi iltifot o‘rniga “aqlli
kelibsiz” tarzidagi nomuvofiq bog‘lanish yuzaga kelib qolgan.
Xalqimizda “Onangni boshingda tutsang singlingni
kaftingda tut” degan maqol bor. Bu maqolda ayrim o‘rinlarda kift so‘zining
o‘rniga uning paronimi – kaft birligini yozish holati kuzatiladi. Kift “yelka
qismi”ni ifoda etadi, kaft “qo‘l oyasi, hovuchi” (“qo‘l oyasi” kaft so‘zining
bugun iste'moldan chiqib ketgan, shevada qo‘llangan shaklidir). Kift so‘zi
qo‘llanganda “singilni e'zozlash, onadan keyingi o‘rinda tutish” anglashiladi,
kaft so‘zi qo‘llanganda ham singilni e'zozlash tushuniladi. Qizig‘i shuki, qo‘l
ko‘tarilganda kaft boshdan yuqori bo‘lishi mumkin...
Bir rasmiy yig‘inda kasbdoshim “Gijjalarni
davolaymiz!” degan e'lon mazmuniga e'tiborimizni qaratdi. Maqsad “gijjalarni
davolash”mi? Qani bu yerda mantiq? Axir gijjalarni davolamaydilar, gijjalardan
xalos etiladi.
Bunday misollarni ko‘plab keltirish mumkin. Demak,
savodxonlik fikrni to‘g‘ri ifodalash, mazmunni to‘g‘ri anglatish hamdir.
Til millatning mavjudligini belgilaydigan asosiy omil
hisoblanadi. Ona tilini e'zozlash, qadrlash, serqirra imkoniyatlarini, so‘z
boyligini borligicha saqlash, takomillashtirish, davlat tili sifatidagi mavqei
va nufuzini oshirish har birimizning muqaddas burchimizdir.
Davlat tili tengsiz boyligimizdir, nomus-orimizdir.
Milliy til xalqimizni hamjihatlikda taraqqiyot sari boshlaydi. Xalqni yanada
jipslashishga, milliy qadriyatlarni asrab-avaylashga undaydi. Til bor ekan – millat
barqaror!
Hidoyat JO‘RAYEVA,
“Dori-Darmon” AK Boshqaruvi raisining
ma'naviy-ma'rifiy ishlar samaradorligini oshirish,
davlat tili to‘g‘risidagi qonun hujjatlariga rioya
etilishini ta'minlash masalalari bo‘yicha maslahatchisi